ήταν οι μέρες μου μέρες δροσιάς
γεμάτες οίστρο ανέβαιναν στον ουρανό
ίχνη από της πρώτης μουσικής μεσα στο αίμα
και κάθε ήχος χάραζε στο τοπίο μια ανάμνηση
σκοτωμένων εραστών
έβριθε ο τόπος από τους μικροαστούς
-μα ποιος είμαι εγώ για να κρίνω-
σε άθλια καφέ συνωστίζονταν ο κόσμος για λίγο  ήλιο και φρέντο

και γω παρακεί σαν ένας σκύλος
ολοένα γαύγιζα μέχρι που πια είχα γίνει μισητός
και ένας χαρταετός όλο κι ανέβαινε κι ανέβαινε στον ουρανό
κι έλεγα θα σπάσει το σκοινί και πόσο σπάγγο έχει

τη γαλανή αιθρία του ουρανού διάσχισε ένα αεροπλάνο
και δυο φίλες ξαπλωμένες στην άμμο με τα ποδήλατά τους καταγής κουβεντιάζαν
η μιά ξανθιά η άλλη μελαχροινή κορίτσια 16 χρόνων
κι άξαφνα άρχισαν να καταβρέχει η μια την άλλη
κι η μια μπήκε μέσα στο νερό με τα ρούχα

ξαπλωμένη στη νοτισμένη άμμο
δε σκεφτόμουνα τίποτα μόνο ήθελα κανείς μη μ' ενοχλήσει

και κοίταζα τον αφρισμένο από τις ράγες του αεροπλάνου ουρανό και το χαρταετό.

                                                                              Λουτράκι - Κόρινθος 4 Μαρτίου 2012

Ως κι οι αναστεναγμοί μέσα στα δωμάτια των ξενοδοχείων
Χιλιάδες δωμάτια ξενοδοχείων
χιλιάδες λουόμενοι, χιλιάδες επισκέπτες εξ Αθηνών
με τα cayenne, τις Porsche, τις BMW, τα Mini Cooper
και το casino
γεμάτα όλα τα parking και τα cafe και τα club
κι αυτή η λουτρόπολις ανθεί
γεμίζουν τα εστιατόρια
βρίθει το τοπίο, μεστό ανθρώπων
κι η θάλασσα γεμάτη πλαγκτόν, γεμάτη μικρά δελφίνια
επωάσεις ψαριών και λαμνοκόπους
κι η γη μια γιορτή με τα ξενοδοχεία, τους υπαλλήλους, τα γκαρσόνια
κι οι κυρίες να πίνουν τον καφέ τους
κι οι χειμερινοί κολυμβητές να κολυμπούν ή να κάνουν
ηλιοθεραπεία στην καβάντζα τους
εκεί που αναβλύζει ζεστό ιαματικό νερό
ύδωρ της αρεσκείας τους.