Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Όλα αυτά δεν έχουν νόημα
απλά είναι το τέλος της γιορτής
μας ξεσηκώνει ο αντιφωνητής
κ η Μαρία Νεφέλη 20 χρονών
ξεσκίζεται στο γαμήσι

Εκδορές μέσα σε κρεοπωλείο
η μυρωδιά του αίματος
πλήγωσε τον πατέρα
με το γαντοφορεμένο χέρι του
έκοβε κιμά

δεν θέλω να προλάβω τον οίκτο σου
θα μείνω για πάντα ένα άθλιο ζώο
θα συνευρίσκομαι με συνδαιτημόνες
θα πίνω τζιν
και θα προσδοκώ να γλύψω τις στάλες της αιωνιότητας
το γλιτσιασμένο της αιδοίο

Ω πόσο με απωθεί αυτός ο στωικός στόμφος
γεμάτη τσιγγάνικα αντιφωνητά
τραγωδίας απόπλους
να σε ξεπλένει
να γλιτώσεις απ' τα μικρόβια
υϊκή στύση χαιρέκακης εφηβείας
το τραύμα επανέρχεται

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Στη Σελήνη

θυμίαμα με αρώματα


Ηλεκτρική Σελήνη, θεϊκή
 Διαμάντι της Νύκτας που λάμπεις
Γύρω σου χλομιάζουν τ' άστρα
Κι ο Ουρανός ξεθωριάζει


Κυνηγάς τον ήλιο
Σπέρνεις αστέρια -παιδιά
Εσύ συντροφεύεις τις ακόλουθες της Αταλάντης
στα κηνύγια τους
μέσα στα βαθύσκιωτα χλοερά του Ταϋγέτου δάση

Εσύ μέλπεις των άστρων ωδές
εσύ ηδύτητα, εσύ κάλος αρχαίο
εσύ δύεις το ξημέρωμα και δίνεις
τη θέση σου
στον Παντεπόπτη


Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011


...
πολλούς φαντάρους είχε έξω σήμερα.\
είναι καινούργιοι και δεν ξέρουν την πόλη. \
κάποιοι έψαχναν για ίντερνετ καφέ 2 άλλοι ρώτησαν για κωμμωτήριο.\
 έχει γεμίσει ο τόπος μοιάζουν όλοι ίδιοι με τα κοντά φανταρίστικα κουρέματα με τα φτωχά τους ρούχα. \
εγώ έπινα σοκολάτα και ψιλόβρεχε.\
 καθόμουν δίπλα στη σόμπα με τη Στέλλα και τη Λία. \
ζήτησα τον αναπτήρα από έναν από αυτούς :του είπα:φιλαράκο μπορώ να έχω τον αναπτήρα σου;


Ξεχνιέσαι ξαπλωμένη μέσα στο ξύλινο
λίκνο σου έτοιμη για τον τάφο
Ξεχνιέσαι
Μια ύστατη προσπάθεια να κρατηθείς
μέσα σε ένα στόμα
λόγος που θα προφερθεί από χείλη υγρά

Χωρίς μικρόφωνο μέσα στη φωτεινή αίθουσα
                                    εις μνήμην

Του θανάτου ποίημα. Του θανάτου
κι όλων
                      αυτών που πίστεψαν.
Σταμάτησε ο έρως να κοιτάξει
τους στίχους που τους είχαν για πέταμα
που τους είχαν στοιβάξει
σε ενός χαρτοπωλείου το ράφι

Κοίτα μικρέ έρωτα το χαρτί
ευνοημένος σου δείχνεται, σου δίνεται
κι άλλη αποφασιστικότητα τρελή
σου δίνει και παίρνει από σένα
μερίδιο-φως-ο πετεινός, ο ταπεινός.
Μικρές όψεις χειμώνα
κάτω από γυάλινα μάτια
όψεις νομισμάτων φεγγερές
καθρέφτη αναστεναγμοί

Ουρλιάζει η χίμαιρα
βοσκός του ανείπωτου
τριγυρνάει σαν ύαινα
βοσκάει τις σάρκες της

Τα χερουβείμ κρώζουν
τα σεραφείμ τραγουδούν
με ύφος μουσηγέτη
ο Φοίβος σπαράζει

Να 'ναι το δείπνο
που με κόπο μας έφτανε
να ' ναι η επιθανάτια
συγκέντρωση των συγγενών
και φίλων του νεκρού;