Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011


Ξεχνιέσαι ξαπλωμένη μέσα στο ξύλινο
λίκνο σου έτοιμη για τον τάφο
Ξεχνιέσαι
Μια ύστατη προσπάθεια να κρατηθείς
μέσα σε ένα στόμα
λόγος που θα προφερθεί από χείλη υγρά

Χωρίς μικρόφωνο μέσα στη φωτεινή αίθουσα
                                    εις μνήμην

Του θανάτου ποίημα. Του θανάτου
κι όλων
                      αυτών που πίστεψαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου