Ξεχνιέσαι ξαπλωμένη μέσα στο ξύλινο
λίκνο σου έτοιμη για τον τάφο
Ξεχνιέσαι
Μια ύστατη προσπάθεια να κρατηθείς
μέσα σε ένα στόμα
λόγος που θα προφερθεί από χείλη υγρά
Χωρίς μικρόφωνο μέσα στη φωτεινή αίθουσα
εις μνήμην
Του θανάτου ποίημα. Του θανάτου
κι όλων
αυτών που πίστεψαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου