...
πολλούς φαντάρους είχε έξω σήμερα.\
είναι καινούργιοι και δεν ξέρουν την πόλη. \
κάποιοι έψαχναν για ίντερνετ καφέ 2 άλλοι ρώτησαν για κωμμωτήριο.\
 έχει γεμίσει ο τόπος μοιάζουν όλοι ίδιοι με τα κοντά φανταρίστικα κουρέματα με τα φτωχά τους ρούχα. \
εγώ έπινα σοκολάτα και ψιλόβρεχε.\
 καθόμουν δίπλα στη σόμπα με τη Στέλλα και τη Λία. \
ζήτησα τον αναπτήρα από έναν από αυτούς :του είπα:φιλαράκο μπορώ να έχω τον αναπτήρα σου;

Ξεχνιέσαι ξαπλωμένη μέσα στο ξύλινο
λίκνο σου έτοιμη για τον τάφο
Ξεχνιέσαι
Μια ύστατη προσπάθεια να κρατηθείς
μέσα σε ένα στόμα
λόγος που θα προφερθεί από χείλη υγρά

Χωρίς μικρόφωνο μέσα στη φωτεινή αίθουσα
                                    εις μνήμην

Του θανάτου ποίημα. Του θανάτου
κι όλων
                      αυτών που πίστεψαν.

Σταμάτησε ο έρως να κοιτάξει
τους στίχους που τους είχαν για πέταμα
που τους είχαν στοιβάξει
σε ενός χαρτοπωλείου το ράφι

Κοίτα μικρέ έρωτα το χαρτί
ευνοημένος σου δείχνεται, σου δίνεται
κι άλλη αποφασιστικότητα τρελή
σου δίνει και παίρνει από σένα
μερίδιο-φως-ο πετεινός, ο ταπεινός.

Μικρές όψεις χειμώνα
κάτω από γυάλινα μάτια
όψεις νομισμάτων φεγγερές
καθρέφτη αναστεναγμοί

Ουρλιάζει η χίμαιρα
βοσκός του ανείπωτου
τριγυρνάει σαν ύαινα
βοσκάει τις σάρκες της

Τα χερουβείμ κρώζουν
τα σεραφείμ τραγουδούν
με ύφος μουσηγέτη
ο Φοίβος σπαράζει

Να 'ναι το δείπνο
που με κόπο μας έφτανε
να ' ναι η επιθανάτια
συγκέντρωση των συγγενών
και φίλων του νεκρού;